(this is an experimental poetry mood board) welcome
morespellsmorephilosophy
| τ ο α φ θ α ρ τ ο τ η ν ν υ χ τ α σ ε α γ κα λ ι α |
νιώθουμε άφθαρτοι μέσα στις αγκαλιές που ποτέ δεν φοβηθήκαμε περιμένοντας να βουλιάξουμε μέσα σε άμμο απο την σκόνη των πραγμάτων που απο την αρχή ξέραμε πως θέλουμε και το παρελθόν μας την έκανε πιο δυνατή, ετσι την πήραμε απο το ράφι και την ξαναζήσαμε κι ας ηταν τρελό, °ηταν κοινώς αποδεκτό, το έχουμε αναγκη το παράλογο γιατί δεν ειναι ούτε σωστό ουτε λάθος, ήταν το όχι μέσα στο ναι, είναι το ναι μέσα στο οχι, σαν μια φωτεινή νύχτα, μέσα στο άπειρο ,το άφθαρτο θα ειναι στο τέλος χωρίς τέλος, ανάμεσα στα δυο άκρα, σαν σε μια αγκαλιά.
(zero poems collection)
ΑλΑ(ΤΙ)
Αλάτι αυτό το πλάσμα
Που κατοικεί μέσα στη μνήμη
και ξέρει πίο πολλά απ’ όσα λες.
Ζεί χωρίς σκοπό ,μα δίνει νόημα.
Κι όταν το γεύεσαι συνήθως έχει προϋπάρξει
Φωτιά, αέρας και Γη μαζί.
Κι όταν το ζητάς ξέρεις πώς θες να μάθεις κι άλλα.
Ένα ακόμη κ(ι)αλλοκαίρι (απο την σειρά LEXIKON textpoetry)
**Πάρε κι άλλο
Απο αυτό
Και φώναξε.
Ιούλιος ο 7ος , αυτός που κρίνει την αλλαγή
Αυτός που περιμένει τον έρωτα
Αυτός πού καθρεφτίζεται στο κύμα
Κι αντάμα υπάρχει ομορφιά
Μ’αέρα τρέχει Ο ήλιος
Ο ουρανός είναι το όριο
Κι η καταιγίδα πιά
Χρειάζεται
γιατί η ψυχή μοιράζεται
Μαζεύεις πέτρες
Τις ξεχνάς
Μαζεύεις μάτια τα σκορπάς
Αλλάζεις με την αλλαγή
(ιούλιος)
(Πυρ)ήνας
δεν προλαβαίνω να γίνω παρελθόν,
αλλά συνήθως όραμα για το μέλλον σου.
Ούτε στίγμα από το πριν ούτε λουλούδι που
ξεραίνεται τον επόμενο χειμώνα.
Μόνο ο σπόρος που γεννιέται συνεχώς. Tι είμαι ?
κι όταν η άνοιξη διεκδικεί την φύση
άνοιξε μια τρύπα μεσ’ το χώμα
δώσε μου να πιώ νερό στο στόμα
και . . (απο τη σειρα πό(τ)ετρυ, 2016 )
rituality.art 